Nee. Als aan onze letselschadeadvocaten is gevraagd om een lopende zaak te beoordelen, dan maken onze advocaten (opnieuw) een inschatting van jouw juridische kansen. Het kan zijn dat we de zaak niet aannemen omdat we teveel juridische beren op de weg zien of als blijkt dat onze voorganger al (te)veel aan honorarium in rekening heeft gebracht. De verzekeraar bewaakt zijn portemonnee goed, en is doorgaans niet bereid om nogmaals te betalen als een eerdere belangenbehartiger- ondanks slecht werk - al aanzienlijk voor diens werkzaamheden is beloond. In alle gevallen waarin we besluiten om de zaak niet aan te nemen, is en blijft de vooraf overeengekomen prijs voor de beoordeling van het dossier verschuldigd.  

Ja. Mishandeling is in het strafrecht strafbaar gesteld met een gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of een geldboete (artikel 300 Sr). Wanneer de mishandeling zwaar lichamelijk letsel tot gevolg heeft, dan kan de veroorzaker worden gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of een geldboete. Onze letselschadeadvocaten staan slachtoffers bij in het strafproces, en proberen de schade in ofwel het strafproces of daarbuiten op de veroorzaker te verhalen.

Een rechtszaak kan helaas lang duren, maar is soms de enige route om vooruit te komen; bijvoorbeeld omdat de verzekeraar van de veroorzaker de aansprakelijkheid betwist. Een reguliere “bodemprocedure” neemt al snel anderhalf jaar in beslag. Voor letselschadezaken is er echter de voorziening van de deelgeschilprocedure. In een artikel elders op deze website hebben we aan die rechtsvoorziening aandacht besteed. Het streven van de rechtbanken is om een deelgeschilprocedure al binnen drie maanden tot een einde te brengen. In spoedeisende gevallen kennen we ook nog het kortgeding met een doorlooptijd van ongeveer vier tot acht weken.

De Letselschade Raad heeft voor letselschadezaken regels opgesteld waaraan (ook)de verzekeraar van de veroorzaker zich in beginsel moet houden. Nadat wij onze aansprakelijkstelling aan de verzekeraar hebben verzonden, geldt op grond van Gedragsregel 7 van de Gedragscode Behandeling Letselschade dat een verzekeraar binnen drie maanden een “onderbouwd standpunt” moet innemen ten aanzien van de aansprakelijkheid.

Ja, elk slachtoffer heeft - bovenop de vergoeding van alle materiële schade - recht op smartengeld. De wet bepaalt dat elk toegebracht letsel door een ander, hoe klein of groot ook, recht geeft op smartengeld (artikel 6:106 lid 1 sub b BW). In een beroemd arrest floot de Hoge Raad het Gerechtshof terug nadat zij had geoordeeld dat een blauw oog als letsel te gering was om in aanmerking te komen voor smartengeld (HR 29 juni 2012, LJN BW1519). De wet stelt nu eenmaal geen ondergrens, aldus de Hoge Raad. Ook psychisch letsel komt voor smartengeld in aanmerking, maar dan alleen voor zover dat letsel voldoende concreet is en voldoende aannemelijk is gemaakt (HR 9 mei 2003, NJ 2005/168).

Ja, onder omstandigheden maakt een slachtoffer ook aanspraak op smartengeld zonder letsel. In de wet is bepaald dat een slachtoffer recht heeft op smartengeld ingeval van “lichamelijk letsel”, maar volgens de wet bestaat onverkort ook in twee andere situaties recht op smartengeld; als een persoon is aangetast “in zijn eer of goede naam” of als iemand “op andere wijze in zijn persoon is aangetast” (artikel 6:106 lid 1 sub b BW). Voor de letselschadepraktijk is de eerste categorie (“lichamelijk letsel”) zonder meer het meest van belang, maar als daar aanleiding voor is dan brengen we ook de andere grondslagen in stelling. Wij laten niks liggen.