Schadevergoeding bij Bedrijfsongeval: Uw Rechten en Mogelijkheden

De Gedragscode Behandeling Letselschade van de Letselschade Raad voorziet in een handjevoltermijnen voor de behandeling van letselschadezaken. Alle verzekeraars die zijn aangesloten bij het Verbond van Verzekeraars zijn aan deze termijnen in beginsel gebonden. Op grond van Gedragsregel 2 moet de ontvangst van een aansprakelijkstelling binnen twee weken door de verzekeraar worden bevestigd. Op grond van Gedragsregel4 geldt dat de verzekeraar binnen drie maanden een standpunt moet innemen ten aanzien van de aansprakelijkheid. Tot slot voorziet Gedragsregel 7 in het voorschrift dat de vergoeding binnen veertien dagen na de erkenning of definitieve vaststelling van de schade moet worden uitgekeerd. In de praktijkhouden verzekeraars zich niet altijd aan deze termijnvoorschriften, maar omdat deze bindend zijn spreken we de verzekeraar erop aan als de termijnen worden overschreden.

In de letselschadebranche zijn opvallend veel belangenbehartigers actief. Zie daar over ook een artikel elders op deze website. Zoals dat geldt in elke branche heb je goeie belangenbehartigers en minder goeie. Dat geldt echter in het bijzonder in het letselschadevak, omdat in principe iedereen zich mag opwerpen als belangenbehartiger; het is nu eenmaal geen beschermde titel, zoals de titel "advocaat" dat overigens wel is. Of jouw belangenbehartiger de kwaliteit levert die nodig is om de zaak tot een goed einde te brengen en capabel is om het onderste uit de kan te halen, is in zijn algemeenheid niet te zeggen. We beoordelen jouw dossier graag tegen een vooraf overeengekomen advies, en nemen we de zaak vervolgens aan dan is de second opinion met terugwerkende kracht gratis.

Het antwoord op die vraag luidde lange tijd “nee”, maar daar is per 1 januari 2019 verandering in gekomen met de Wet Affectieschade. Met de inwerkingtreding van die wet kunnen ook nabestaanden en naasten (ouders, kinderen, partners) van een slachtoffer emotionele schade claimen ingeval van overlijden of ernstig en blijvend letsel. Het bedrag is met € 12.500,00 tot € 20.000,00 niet meer dan een symbolische vergoeding, maar toch kan dat helpen bij het rouwproces. Behalve affectieschade is inmiddels ook de shockschade algemeen erkend in de juridische praktijk. Ook deze schade kan door naasten worden gevorderd, en bestaat (mede) in een vergoeding voor pijn en leed. Lees ook ons artikel over de recente juridische ontwikkelingen ten aanzien van de shockschade.

Omdat de (verzekeraar van de) veroorzaker verplicht is om alle “redelijke kosten” van het slachtoffer te betalen, waaronder de kosten van rechtsbijstand, betaalt het slachtoffer in principe niets. De rechtsbijstand is dus gratis voor het slachtoffer omdat de verzekeraar van de veroorzaker de kosten al betaalt. Als voorwaarde geldt wel dat de aansprakelijkheid moet zijn erkend of moet zijn komen vast te staan, maar in de meeste gevallen is dat gelukkig geen probleem. Meteen bij ons eerste contact maken we een inschatting of de verzekeraar wel of niet zal erkennen.  

Ja, onder omstandigheden maakt een slachtoffer ook aanspraak op smartengeld zonder letsel. In de wet is bepaald dat een slachtoffer recht heeft op smartengeld ingeval van “lichamelijk letsel”, maar volgens de wet bestaat onverkort ook in twee andere situaties recht op smartengeld; als een persoon is aangetast “in zijn eer of goede naam” of als iemand “op andere wijze in zijn persoon is aangetast” (artikel 6:106 lid 1 sub b BW). Voor de letselschadepraktijk is de eerste categorie (“lichamelijk letsel”) zonder meer het meest van belang, maar als daar aanleiding voor is dan brengen we ook de andere grondslagen in stelling. Wij laten niks liggen.

Ja. Mishandeling is in het strafrecht strafbaar gesteld met een gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of een geldboete (artikel 300 Sr). Wanneer de mishandeling zwaar lichamelijk letsel tot gevolg heeft, dan kan de veroorzaker worden gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of een geldboete. Onze letselschadeadvocaten staan slachtoffers bij in het strafproces, en proberen de schade in ofwel het strafproces of daarbuiten op de veroorzaker te verhalen.