Advocaat bij whiplash

Nee, in principe niet. Je hebt recht op een vergoeding van ál jouw schade en dat kan in de papieren lopen. Gelukkig is de veroorzaker van de schade in de meeste gevallen verzekerd en heeft de verzekeraar diepe zakken. In ieder geval is het onze taak om tot een zo hoog mogelijke en ‘faire’ schadevergoeding te komen. In de praktijk geldt overigens wel dat voor sommige schadeposten door de Letselschade Raad vaste bedragen zijn vastgesteld voor specifieke schadeposten. Dat geldt bijvoorbeeld voor de kosten van studievertraging of huishoudelijke hulp. Het blijven richtlijnen waarop in zoverre kan worden afgeweken, maar het voorkomt de nodige discussie met de verzekeraar. Dat helpt enorm in de schadeafwikkeling.

Bijeen medische fout kan de zorgverlener zelf of de medische instelling - zoals het ziekenhuis - worden aangesproken voor de schade. Een zorgverlener moet zich tijdens de medische ingreep houden aan allerlei regels, bijvoorbeeld omtrent de hygiëne tijdens de ingreep. Als kan worden aangetoond dat de zorgverlener dergelijke regels niet heeft nageleefd, dan kan de zorgverlener verantwoordelijk worden gehouden. Uit de wet volgt dat ook de medische instelling aansprakelijk is voor tekortkomingen van al haar zorgverleners.

Denk aan een situatie waarbij je letsel oploopt door een overstekend hert of een beet door een krokodil. We komen in de praktijk nogal wat tegen. In een dergelijk geval wordt het lastig om de schade te verhalen, omdat voor het wilde dier geen bezitter is aan te wijzen. Het bezitsvereiste staat er dan aan in de weg om de schade af te wentelen.

Dat is een hele moeilijke vraag, waar helaas geen simpel antwoord op te geven is. De vraag welke schadevergoeding je als slachtoffer kan vorderen hangt samen met oneindig veel persoonlijke omstandigheden, de aard van het ongeval en de mate waarin aan de veroorzaker een juridisch verwijt kan worden gemaakt. Om toch een idee te geven van de schadebedragen is elders op deze webpagina aandacht besteed aan de verschillende (materiële) schadeposten en ook vind je elders op deze webpagina meer informatie over het smartengeld waar een slachtoffer recht op heeft. De optelsom van de materiële schade en het smartengeld vormen jouw schadevergoeding.

Als je als werknemer niet meer of in mindere mate kan werken dan ga je doorgaans eerst naar de bedrijfsarts. De bedrijfsarts zal dan de oorzaak van de ziekte vaststellen. Als de bedrijfsarts een beroepsziekte vaststelt, dan is hij of zij verplicht om de beroepsziekte te melden aan het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (artikel 9 lid 3 arbeidsomstandighedenwet en artikel 1.11 lid 1-3 arbeidsomstandighedenregeling). Ben je het niet eens met de bedrijfsarts? Dan kan je een second opinion of een deskundigenoordeel aanvragen bij het UWV. Ook jouw werkgever kan dat doen. Als je niet langer voor de betreffende werkgever werkzaam bent, dan kan een medisch haalbaarheidsonderzoek uitsluitsel geven.

Het antwoord op die vraag luidde lange tijd “nee”, maar daar is per 1 januari 2019 verandering in gekomen met de Wet Affectieschade. Met de inwerkingtreding van die wet kunnen ook nabestaanden en naasten (ouders, kinderen, partners) van een slachtoffer emotionele schade claimen ingeval van overlijden of ernstig en blijvend letsel. Het bedrag is met € 12.500,00 tot € 20.000,00 niet meer dan een symbolische vergoeding, maar toch kan dat helpen bij het rouwproces. Behalve affectieschade is inmiddels ook de shockschade algemeen erkend in de juridische praktijk. Ook deze schade kan door naasten worden gevorderd, en bestaat (mede) in een vergoeding voor pijn en leed. Lees ook ons artikel over de recente juridische ontwikkelingen ten aanzien van de shockschade.