Ja, onder omstandigheden maakt een slachtoffer ook aanspraak op smartengeld zonder letsel. In de wet is bepaald dat een slachtoffer recht heeft op smartengeld ingeval van “lichamelijk letsel”, maar volgens de wet bestaat onverkort ook in twee andere situaties recht op smartengeld; als een persoon is aangetast “in zijn eer of goede naam” of als iemand “op andere wijze in zijn persoon is aangetast” (artikel 6:106 lid 1 sub b BW). Voor de letselschadepraktijk is de eerste categorie (“lichamelijk letsel”) zonder meer het meest van belang, maar als daar aanleiding voor is dan brengen we ook de andere grondslagen in stelling. Wij laten niks liggen.

De eerste vraag die slachtoffers veelal stellen ziet op de hoogte van de schadevergoeding. De tweede vraag die slachtoffers stellen is de vraag wanneer de vergoeding wordt uitgekeerd. Hoewel het beide hele logische vragen zijn, is op de beide vragen geen gemakkelijk antwoord te geven. Alles hangt af van de concrete omstandigheden van het geval. Ingeval van licht letsel met een beperkte schade, zal het sneller tot een afwikkeling komen dan bij uitzonderlijk zwaar letsel met levenslange fysieke gevolgen. Al was het maar omdat er voor de verzekeraar dan ook meer op het spel staat. In de regel proberen wij met onze beproefde werkwijze binnen elf maanden een dossier af te wikkelen, maar dat lukt niet altijd. Wij kunnen slechts garanderen dat het aan ons niet zal liggen. Bovendien zullen we in de meeste gevallen vragen om een voorschotbetaling door de verzekeraar.

Het  is vaak lastig om een medische fout vast te stellen. Als je vermoedt dat er  een medische fout is gemaakt, dan is het allereerst van groot belang dat je  schriftelijk bijhoudt hoe jouw gezondheidssituatie zich ontwikkelt voor het  geval je op een later moment de zorgverlener aansprakelijk wil stellen. Ook  is het raadzaam om jouw medisch dossier op te vragen. Verder kan je klachten over de zorg melden bij het Landelijk  Meldpunt Zorg.

De bezitter van de opstal kan aansprakelijk worden gesteld bij het ontstaan van de schade die jij door de gebrekkige opstal hebt opgelopen. De “bezitter” is volgens de wet diegene die de opstal voor zichzelf houdt, of is in beginsel degene die in de openbare registers als eigenaar van de opstal is ingeschreven (artikel 3:107 BW). Het is aan de bezitter van de opstal om het slachtoffer of de gedupeerde te voorzien van de verzekeringsgegevens van diens aansprakelijkheidsverzekeraar. De (letsel)schade die jij door het verwezenlijkte gebrek hebt geleden kan vervolgens op de veroorzaker of diens verzekeraar worden verhaald. Overigens is de bezitter van een opstal is niet aansprakelijk als alle nodige maatregelen zijn genomen om de gevaarlijke toestand te beëindigen of voorkomen.

In het letselschaderecht moet je een ander (de veroorzaker) verantwoordelijk kunnen houden om je eigen schade te kunnen verhalen. Soms is het eenvoudig om vast te stellen wie juridisch verantwoordelijk is. Zo gelden met name in het verkeersrecht harde stelregels en gelden voor het overige veelal bewijsvermoedens waar eenslachtoffer een beroep op kan doen. Soms is het echter bijzonder ingewikkeld om de aansprakelijkheid van de ander vast te stellen. In die gevallen moet een rechter eraan te pas komen om een oordeel te geven omtrent de aansprakelijkheid. Met onze ervaring kunnen wij meestal al meteen bij het eerste contact een inschatting geven over wie juridisch verantwoordelijk is.