Huishoudelijke hulp na een ongeval

De Gedragscode Behandeling Letselschade van de Letselschade Raad voorziet in een handjevoltermijnen voor de behandeling van letselschadezaken. Alle verzekeraars die zijn aangesloten bij het Verbond van Verzekeraars zijn aan deze termijnen in beginsel gebonden. Op grond van Gedragsregel 2 moet de ontvangst van een aansprakelijkstelling binnen twee weken door de verzekeraar worden bevestigd. Op grond van Gedragsregel4 geldt dat de verzekeraar binnen drie maanden een standpunt moet innemen ten aanzien van de aansprakelijkheid. Tot slot voorziet Gedragsregel 7 in het voorschrift dat de vergoeding binnen veertien dagen na de erkenning of definitieve vaststelling van de schade moet worden uitgekeerd. In de praktijkhouden verzekeraars zich niet altijd aan deze termijnvoorschriften, maar omdat deze bindend zijn spreken we de verzekeraar erop aan als de termijnen worden overschreden.

Nee, in principe niet. Je hebt recht op een vergoeding van ál jouw schade en dat kan in de papieren lopen. Gelukkig is de veroorzaker van de schade in de meeste gevallen verzekerd en heeft de verzekeraar diepe zakken. In ieder geval is het onze taak om tot een zo hoog mogelijke en ‘faire’ schadevergoeding te komen. In de praktijk geldt overigens wel dat voor sommige schadeposten door de Letselschade Raad vaste bedragen zijn vastgesteld voor specifieke schadeposten. Dat geldt bijvoorbeeld voor de kosten van studievertraging of huishoudelijke hulp. Het blijven richtlijnen waarop in zoverre kan worden afgeweken, maar het voorkomt de nodige discussie met de verzekeraar. Dat helpt enorm in de schadeafwikkeling.

Ja, elk slachtoffer heeft - bovenop de vergoeding van alle materiële schade - recht op smartengeld. De wet bepaalt dat elk toegebracht letsel door een ander, hoe klein of groot ook, recht geeft op smartengeld (artikel 6:106 lid 1 sub b BW). In een beroemd arrest floot de Hoge Raad het Gerechtshof terug nadat zij had geoordeeld dat een blauw oog als letsel te gering was om in aanmerking te komen voor smartengeld (HR 29 juni 2012, LJN BW1519). De wet stelt nu eenmaal geen ondergrens, aldus de Hoge Raad. Ook psychisch letsel komt voor smartengeld in aanmerking, maar dan alleen voor zover dat letsel voldoende concreet is en voldoende aannemelijk is gemaakt (HR 9 mei 2003, NJ 2005/168).

Ja, onder omstandigheden maakt een slachtoffer ook aanspraak op smartengeld zonder letsel. In de wet is bepaald dat een slachtoffer recht heeft op smartengeld ingeval van “lichamelijk letsel”, maar volgens de wet bestaat onverkort ook in twee andere situaties recht op smartengeld; als een persoon is aangetast “in zijn eer of goede naam” of als iemand “op andere wijze in zijn persoon is aangetast” (artikel 6:106 lid 1 sub b BW). Voor de letselschadepraktijk is de eerste categorie (“lichamelijk letsel”) zonder meer het meest van belang, maar als daar aanleiding voor is dan brengen we ook de andere grondslagen in stelling. Wij laten niks liggen.

Het zal voor een slachtoffer moeilijk zijn om slechte juridische dienstverlening te herkennen. Een slachtoffer is doorgaans juridisch immers niet onderlegd. Een slachtoffer zal daarentegen vaak wel in staat zijn om te beoordelen of zijn belangenbehartiger invoelend is, afspraken nakomt en het tempo in de letselschadezaak bewaakt. Als dat niet in de haak is, dan is dat vaak een goede indicatie dat ook de juridische kwaliteit te wensen over laat.